Op ontdekkingsreis binnen jezelf
Het ontdekken van een nieuw land was voor Eline Janssens (26) nog maar de eerste stap. Aan de andere kant van de wereld herontdekte de Vlaamse ook haar passie voor muziek. In de culturele metropool Buenos Aires zag ze de kans haar langgekoesterde droom om met een basgitaar op het podium te staan, waar te maken. “Deze stad biedt jonge mensen de ruimte om op artistiek vlak te experimenteren. Als ik in België was gebleven, had ik zeker niet zo’n grote persoonlijke groei doorgemaakt.”
Geboren en getogen in Duffel, ruilde Eline na de middelbare school al snel dit kleine dorpje voor het grotere Antwerpen, waar ze van verschillende studies proefde en uiteindelijk voor orthopedagogie koos. Ondanks dat ze met veel plezier terugkijkt op haar studententijd, voelde ze dat er nog veel meer plekken ter wereld op haar wachtten. ‟In je eentje een nieuwe omgeving ontdekken, heb ik altijd al spannend gevonden. Dat avontuurlijke draag ik al in me sinds ik bij de scouts was, waar we ook zonder ouders de wildernis in trokken.” Zodra de eerste kans zich voordeed, pakte Eline dan ook haar koffer om als 20-jarige in Peru de Spaanse taal te leren. “In die tijd was je zonder social media nog veel minder verbonden met het thuisfront. Vanuit een telefooncel onderhield ik contact met familie en vrienden. Weg was echt weg.”
De smaak te pakken
Na een prachtige tijd in Peru had Eline de smaak te pakken en breidde haar internationale vriendenkring zich snel uit. ‟Een Peruaanse vriend die in Argentinië woonde, nodigde me uit om in Buenos Aires langs te komen. Een stad ontdekken die ik nog niet kende; dat sprak me wel aan. Ik was piepjong en er was niets wat me vasthield in België. Mijn studie was afgerond, ik had geen vaste baan of relatie dus ik dacht: waarom niet? Ik boek gewoon een ticket!” In die periode leerde Eline verschillende Zuid-Amerikaanse landen kennen, maar Argentinië bleef haar het meest bij. Terug in België besloot ze wat geld te sparen en voor langere tijd naar Buenos Aires te gaan.
Dat een verhuizing naar het buitenland gepaard gaat met flink wat regelwerk, heeft de avontuurlijke Vlaamse zeker ondervonden. Maar door ondersteuning vanuit haar internationale netwerk en social media sloeg ze zich er dapper doorheen. ‟Ik heb geen schrik om mensen aan te spreken en leg snel contact. Al mijn vragen over huisvesting, visums, etc., kon ik via verschillende Facebookgroepen gemakkelijk kwijt. Natuurlijk is het spannend, maar ik dacht: andere mensen is het ook gelukt, dus dan kan ik het ook.”
Op eigen kracht
Nu tweeënhalf jaar later voelt Eline zich als een vis in het water in Argentinië, maar dat betekent niet dat het altijd makkelijk is geweest. ‟Het is een continue wisselwerking tussen zelfstandig je weg kunnen vinden en tegelijkertijd mensen om je heen verzamelen die je ondersteunen. Ik leerde al gauw een interessante Colombiaan kennen met wie ik een relatie begon. Het was comfortabel om iemand naast me te hebben die me ondersteunde als er iets tegenzat: zo had ik veel pech met woningen en ben ik in twee jaar maar liefst zes keer verhuisd. Dat er op dat soort momenten iemand klaarstaat voor praktische en emotionele ondersteuning is heel prettig, maar toen we uit elkaar gingen, was dat echt een dieptepunt. Ineens sta je er weer alleen voor. Dat heeft me doen inzien dat het belangrijk is om de balans te houden tussen zelfstandigheid en afhankelijkheid. Natuurlijk kun je lieve mensen om je heen verzamelen, maar uiteindelijk moet je het toch alleen doen. De breuk heeft me gemotiveerd om me meer op mezelf te richten en te gaan voor waar ik echt gelukkig van word. Dat resulteerde uiteindelijk in het volgen van een studie aan de muziekschool.”
Het podium op
Het Zuid-Amerikaanse netwerk waarin Eline zich beweegt, heeft haar geïnspireerd om haar muzikale droom waar te maken. ‟Er heerst hier onder jongeren de trend om te experimenteren. Hoe gek je idee ook is, we sporen elkaar aan om het gewoon te proberen. Overdag verdien je je geld in een reguliere baan, en ´s avonds beoefen je je passie. Dat is hier heel gebruikelijk.” Naast haar baan bij Accenture besloot Eline haar carrière als zangeres en basgitarist een kans te geven. ‟Via mijn ex-vriend kwam ik in een netwerk van Colombiaanse muzikanten terecht. ‘Koop gewoon een tweedehandsbasgitaar en begin met spelen’, riepen ze. De stap naar het podium vond ik heel angstaanjagend, maar mijn studie aan de muziekschool heeft me een zetje in de rug gegeven. Het allereerste optreden is natuurlijk heel spannend, maar zodra je het vaker doet, krijg je de smaak te pakken.”
Dat ze nu samen met een Colombiaanse band op allerlei toffe plekken mag spelen, had Eline nooit durven dromen. Haar beperkte ervaring met het bespelen van de basgitaar, was voor de bandleden geen reden om haar niet te vragen. ‟Er heerst hier een open houding waarin je elkaar de ruimte gunt om te groeien. In België is de sfeer toch wat conservatiever. Ondanks dat ik sinds m’n negende saxofoon speelde, werd een studie aan het conservatorium toch gezien als een richting met onzekere toekomstperspectieven. In Buenos Aires leeft men meer in het moment en stimuleren de culturele centra en open mic nights je om je passie te ontdekken. We gaan hier ook gewoon met vrienden de straat op om te spelen. Ik denk dat het ook niet voor niets is dat veel beroemde tango- en rockartiesten hier groot zijn geworden. Buenos Aires ademt liefde voor muziek, dat voel je.”
Verschillende werelden
Niet alleen op muzikaal vlak voelt Buenos Aires voor Eline als een open stad. Vergeleken met andere Zuid-Amerikaanse steden, is deze stad op allerlei gebied vrij vooruitstrevend. ‟Je vindt hier mensen van over de hele wereld, waardoor ik me als Vlaming nooit een buitenbeentje voel. Locals stellen vaak vragen over mijn land en onze cultuur; een ander uiterlijk en accent maakt toch nieuwsgierig. Voor mijn muziekcarrière is het misschien zelfs een voordeel dat ik hier niet vandaan kom. Ook in het uitgaansleven heerst een grote tolerantie; er wordt een groeiend aantal evenementen georganiseerd die een open houding rondom seksualiteit en gender uitdragen. Ik geniet ervan om me tussen verschillende soorten mensen te bewegen; dat houdt je blik fris. Het helpt dat ik van nature spontaan ben, en makkelijk nieuwe contacten leg.”
Ondanks dat ze haar geboorteland nog niet mist, is het voor Eline belangrijk om een hechte band te onderhouden met de familie en vrienden aldaar. ‟Ik vind het belangrijk om mensen op de hoogte te houden van mijn leven hier. Gelukkig zijn mijn ouders en vrienden al meerdere malen op bezoek geweest. Ik kan natuurlijk verhalen vertellen, maar je moet het toch met eigen ogen zien. Het liefst neem ik m’n Belgische vrienden mee om een drankje te drinken met mijn nieuwe vriendenkring. Maar als het niet anders kann, dan is er altijd nog social media om belangrijke momenten met elkaar te delen. Als ik een optreden heb, dan stuur ik vaak even een filmpje naar mijn ouders door.”
Alles is mogelijk
Dat elk jaar in het buitenland weer nieuwe verrassingen in petto heeft, is iets waar Eline erg van geniet. Tegelijkertijd is ze zich ervan bewust dat het ook veel flexibiliteit vergt. ‟Het is hier een komen en gaan van vrienden. Iedereen heeft z’n eigen plannen en ambities; veel mensen zijn hier tijdelijk en trekken daarna weer door. Dat maakt mijn vriendenkring veranderlijk, maar ook interessant. Door verschillende mensen te ontmoeten, voel ik dat mijn wereldbeeld vergroot. Soms heb ik het idee dat mijn oude netwerk in België zich juist meer terugtrekt. Ze trouwen, kopen een huis, of worden zwanger. Die verschillen knagen soms even aan me. Maar ik ben pas 26 en de wereld is groot. Huisje-boompje-beestje past nu nog niet bij mij. Het leven heeft veel meer te bieden dan alleen dat.”
Waar de toekomst haar brengt, weet Eline nog niet. Ze vindt het fijn om dat open te laten. ‟Alles is mogelijk, dat is toch geweldig? Ik heb een verhuizing naar Argentinië overleefd, dus ik weet dat ik in staat ben om ergens anders een nieuw leven op te bouwen. Dat geeft een comfortabel gevoel. Het schrikt niet meer af om grote stappen te zetten. Tegen mensen die ook de droom hebben om naar het buitenland te gaan, zou ik zeggen: waag de sprong; natuurlijk is het niet gemakkelijk, maar je krijgt er zo veel voor terug! Ik ben niet alleen buiten mezelf op reis gegaan, maar heb ook vanbinnen een grote groei doorgemaakt. Als ik thuis was gebleven, had ik me nooit gerealiseerd dat ik de kracht heb om al mijn dromen waar te maken.”
